Laureaci Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego „Skrzydła mi rosną u ramion”

We wrześniu b.r. Książnica Płocka im. W. Broniewskiego w Płocku po raz dwudziesty siódmy ogłosiła Ogólnopolski Konkurs Literacki dla Dzieci i Młodzieży z cyklu Młodzi Twórcy Literatury pt. „ Skrzydła mi rosną u ramion”.  Motywem przewodnim tegorocznej edycji stał się fragment wiersza zmarłej w sierpniu b.r. poetki, pani Wandy Chotomskiej, pt. „Autoportret”. Bogata metaforyka utworu, jego optymizm i piękny język najpierw zachęciły nauczyciela (p. D.Malińska) do omówienia utworu na lekcjach języka polskiego, a później zainspirowały uczniów klasy IV e i IV f do podjęcia własnych prób poetyckich, dzięki którym udało się zebrać ciekawy materiał na konkurs. Jury, oceniające twórczą wyobraźnię, poetycką wrażliwość i bogactwo środków językowych, wyłoniło laureatów, wśród których w kategorii wiekowej od 8 do 10 lat znalazło się dwoje uczniów klasy 4 e Zespołu Edukacyjnego w Skwierzynie: Karolina Kałużna i Ryszard Rysiukiewicz. Sukces czwartoklasistów jest tym znaczniejszy, że wspomniany cykl Młodzi Twórcy Literatury ma ogólnopolską rangę i od lat cieszy się zasłużonym uznaniem. Naszym laureatom gratulujemy wspaniałego sukcesu i życzymy wielu następnych. Poniżej prezentujemy nagrodzone przez jury teksty.

  Danuta Malińska

Karolina Kałużna Karolandia

Fascynuje mnie świat cały,

chociaż jestem człowiek mały.

Słońce, niebo i planety,

i krążące tam rakiety.

Te zwierzęta kolorowe

od jaskółki aż po krowę.

Mrówki małe, myszy, koty

i w przyrodzie rożne psoty.

Burze, grady, huragany

i cyklony, i wulkany.

Wszystko razem spójnie działa,

chociaż trochę bym dodała.

Naukowcy niech pracują

i lekarstwa wynajdują.

Wszystkie raki niech znikają

i do stawów swych wracają.

Wszystkie psiaki i kociaki

niech ze schronisk znajdą domy.

I kiełbasy pełne kosze,

właśnie o to dla nich proszę.

By nie było już przemocy

i rozwodów, smutku, łez,

tylko uśmiech, miłość, zdrowie.

No i jeszcze coś wam powiem…

By mamusia ma wspaniała

psiaka mi podarowała.

Ryszard Rysiukiewicz Skrzydła

Skrzydła, skrzydła, skrzydła!

Gdyby tak Bóg

dałby mi je,

zrobiłbym wszystko,

co tylko chcę.

A w głowie pomysłów

mam wiele.

Wymienię?!

Chyba się ośmielę…

Pożar, budynek,

ludzie na dachu,

pomoc! Bez wielkiego rozmachu.

Turysta w górach

spadł z urwiska!

SKRZYDŁA!

I pomoc już bliska.

Skrzydła pomogłyby

w wielu wypadkach,

bo życie ludzkie to już jest gratka

Są też marzenia,

bo kto dziś ich nie ma?

Polatać jak ptak

wysoko tak,

być blisko chmur

nocą wśród gwiazd.

Zobaczyć wszystko inaczej tak.

Skrzydła, skrzydła, skrzydła!

Gdyby dał mi je Bóg,

pomógłbym tyle,

ile bym mógł!